Rozdzial XIX

Rozesmialni weszliśmy do Sali po czym Ash zamknal drzwi a ja usiadłam na swoim miejscu.

Calum usiadł obok mnie i napil się herbaty.

- Jak tam, mala? – usmiechnal się delikatnie i podal mi kubek z herbata.

Odebralam go od niego i usmiechnelam się delikatnie po czym upilam lyk.

- Zakomicie Skarbie. Znakomicie – zasmialam się cicho.

Usmiechnal się do mnie delikatnie i spojrzał na Luke’a który wlasnie nagrywal swoja solowke.

- Alex, powiedz mi tak na prawde, co czujesz? – spojrzał na mnie swoimi brazowymi oczami.

- Nie wiem Calum. Naprawde nie mam zielonego pojęcia. – westchnęłam i ja przeniosłam wzrok na kubek pelen herbaty.

- Jestes zla czy smutna? – mulat spojrzał na mnie odkladajac swoja herbate.

- Jestem zaskoczona, ze ktoś się mna w ogole interesuje. – usmiechnelam się delikatnie i podwinelam kolana do brody.

- Alex, wyznam ci cos, ale obiecasz, ze nie będziesz na mnie zla? – spojrzał na mnie zdenerwowanym wzrokiem.

Spojrzalam na niego zdezorientowana ale po chwili kiwnelam glowa.

- Zarezerwowalem dla nas stolik w tej nowej restauracji w centrum. Wiem, ze byliśmy umówieni na film, ale chciałbym, zebysmy nasza pierwsza.. umm..

- Randkę? – zasmialam się delikatnie.

Jakal się, jakby zapomnial jak się mowi po Angielsku.

- No tak. Chciałbym, zebysmy nasza pierwsza randke spędzili w romantycznym nastroju.. – usmeichnal się delikatnie i spuscil glowe, rumieniac się.

- Swietny pomysl Calum. Wiec, tak jak się umiawialismy? – usmiechnelam się delikatnie i wstałam z krzesła.

Stanelam za nim i spojrzałam na Luke’a.

Zlustrowalam go wzrokiem.

Czarne conversy, czarne rurki z przetarciami na kolanach, jego ulubiona koszulka z Nirvany.

Jego blond wlosy i niebieskie oczy szarpią moje nerwy.

Ostatkami sil powstrzymuje się żeby tam nie wbiec i nie rzucic się na niego calujac go najmocniej jak umiem.

Ale co zrobie, jeżeli przy Ashton’ie czuje to samo?

Kiedy daje z siebie wszystko za swoja perkusja, wygląda tak swobodnie.

Wyglada jak chłopczyk który znalazł swoje powolanie.

Chcialam przenieść wzrok na wymienionego wyżej chłopaka, ale nie mogłam go znalesc.

Rozejrzalam się dokładniej i spostrzegłam, ze nie ma go w tym pomieszczeniu.

Dalabym sobie reke uciac, ze jeszcze przed chwila tu był!

Spojrzalam na Mike’a który podszedł do mnie.

- Alex, Ashton cie wola – usmiechnal się delikatnie i usiadł na moim wcześniejszym miejscu.

Wyszlam za drzwi i rozejrzałam się.

Pusto.

Jak w jakichś cholernych katakumbach czy cokolwiek.

Już miałam się odwrocic i wejść do Sali, żeby zapytać Michael’a gdzie jest Ash, ale uslyszalam jego cichy seksowny glosik za mna.

- Chodz ze mna – szepnal, pocalowal mnie w policzek i pociagnal za sobą.

- Ashton, co ty chcesz niby zrobić? – zachichotałam cicho i spojrzałam na niego spokojnie.

Ash zaczal biec a ja za nim po czym wbiegl do pomieszczenia z napisem „Kawiarnia”.

- Co ci odwala, Irwin? – zasmialam się glosno i spojrzałam na niego.

Rozejrzalam się powoli po stolowce.

Cala była udekorowana w niebieskie kwiaty.

Spojrzalam zdziwiona na ludzi którzy patrzyli na nas usmiechnieci.

- Ash.. Co się.. –spojrzalam na chłopaka który pociagnal mnie na srodek Sali.

- Sluchaj, chciałem ci powiedzieć, ze nie ważne kogo wybierzesz, ja i tak będę na ciebie czekac, zawsze będę przy tobie i będę cie bronic – przywarl swoimi wargami do moich.

Usmiechnelam się delikatnie i polozylam swoje dłonie na jego torsie przykrytym koszulka.

Odsunelam się od niego delikatnie i przytuliłam go mocno.

- Uwielbiam Cie Irwin. Jestes nienormalny, ale cie uwielbiam – zasmialam się glosno.

- Dobra, wracajmy do studia – usmiechnal się, cmoknal mnie w policzek i chwycil mnie za reke.

Wyszlismy razem z Kawiarni po czym skierowaliśmy się w strone Sali.

Uslyszalismy smiechy wiec weszliśmy spokojnie do srodka.

Chwycilam swoja herbate i usiadłam na swoim miejscu.

- Już skonczylismy, wiec możemy isc – zauwazyl Mike.

Napilam się troszkę po czym kiwnelam glowa.

- Jak sobie zyczycie – usmiechnelam się i wyszłam za nimi z Sali po czym spojrzałam na Agnes która stala w drzwiach.

- Mogę z Pania porozmawiać? – spojrzała na mnie bez tej zlosci która miała kiedyś.

Ashton spojrzał na mnie i cmoknal mnie w wierzch dloni po czym spojrzał na kobiete.

- Jedno zle slowo, i wylecisz. Pamietaj – usmiechnal się słodko i poszedł za chłopakami do auta.

Ja podeszłam do dziewczyny i spojrzałam na nia z uśmiechem.

- Przepraszam, ze bylam dla Pani niemila. Nie wiedziałam, ze jest Pani w związku z Panem Irwin’em – powiedziała skruszona.

- To nic. Nie jesteśmy razem. To był tylko jednorazowy incydent – usmiechnelam się delikatnie – i nie mow na mnie Pani, bo czuje się staro – zasmialam się.

 - Dobrze. To ja wracam do pracy. Milego wieczoru! – usmiechnela się i wrocila do swojego gabinetu, po czym ja wyszłam ze studia i skierowałam się w strone swojego auta.

- Aleeex! – krzyknal Calum podbiegajac do mnie.

- Co jest Cal? – spojrzałam na niego u zachichotałam.

- Jak dojedziemy do twojego domu, będziesz miała godzine na ogarniecie się. Jasne? – usmiechnal się szeroko.

- Rozumiem kapitanie – zasmialam się i pociagnelam go w strone samochodu.

Usiadlam na miejscu z tylu i polozylam glowe na ramieniu Luke’a.

Zamknelam delikatnie oczy i zaczelam powoli odplywac.

Po chwili ktoś popukal mnie po ramieniu.

Otworzylam oczy i podniosłam glowe.

- Chodz mala. Jestesmy w domu – Luke usmiechnal się delikatnie, wysiadł, pomogl mi wysiasc i weszliśmy do mnie do domu.

- Mamy godzine, prawda? – spojrzałam na niego siadając na kanapie.

- No tak jakby – usmiechnal się delikatnie.

- To ja się umyje i pojde się przespać a ty mnie obudzisz żeby się ubrać, stoi? – usmiechnelam się i poszlam do łazienki.

Wzielam szybki prysznic, ubrałam się w pidzame i polozylam się na lozku.

Szybko zasnelam i przeniosłam się w kraine snow.

Moja kraine.


***

czytasz= komentujesz Każdy komentarz się liczy :)
+ 
Nie komentujesz, dla mnie to oznaka, zeby przestac pisac. Dziekuje z gory za wszystkie komentarze. Do zobaczenia :)